Uzaydaki astronotların mikro yerçekimi şatlarında yaşıyor olması astronotların sağlığı üzerinde çeşitli olumsuz etkilere neden olabiliyor.
Kas kaybı
Dünya'daki duruş ve hareketi destekleyen kaslar, mikro yer çekimi şartlarında pek kullanılmadığı için zayıflamaya ve küçülmeye başlıyor. Bu durum, astronotların güç ve dayanıklılığını olumsuz etkiliyor.
Kemik kaybı
Kemiklerde yer çekimi etkisinin olmaması, kemik mineral yoğunluğunda azalmaya neden oluyor. Bu etki en çok omurga, leğen kemiği ve bacaklar gibi ağırlık taşıyan kemiklerde belirginleşiyor. Uzun süreli uzay misyonları sırasında astronotlar, kemik mineral yoğunluğunda önemli azalmalar yaşayabilir.
Sıvıların yukarı doğru hareketi
İnsan vücudundaki sıvılar, mikro yer çekiminde vücudun üst kısmına doğru kayma eğilimi gösteriyor. Bu da yüzde şişkinliğe ve gözler üzerinde baskıya neden oluyor. Görme keskinliğinde değişiklikler yaşanabilir.
Kalp kütlesi
Kardiyovasküler sistem, mikro yer çekimindeki azalmaya uyum sağlamak için kendini yeniden yapılandırıyor. Bu durum, kalp kütlesinde azalmaya ve kan hacminde değişikliklere neden olabiliyor. Astronotlar Dünya'ya döndüklerinde, vücutlarının dik pozisyona uyum sağlamakta zorlandığı ortostatik intolerans yaşayabilir.
Bağışıklık sistemi
Mikro yer çekimi bağışıklık sistemini etkileyerek, astronotları enfeksiyonlara karşı daha duyarlı hale getirebilir. Uzay uçuşu sırasında bağışıklık fonksiyonu üzerindeki etkiyi anlamak için araştırmalar devam ediyor.
Radyasyona maruz kalma
Astronotlar, uzayda daha yüksek düzeyde kozmik radyasyona maruz kalıyor. Bu radyasyonun uzun süreli sağlık etkileri henüz tam olarak bilinmiyor. Astronotları radyasyondan korumak için çeşitli önlemler alınıyor.
Astronotlar tarafından yapılan düzenli egzersizler, mikro yer çekiminin kaslar ve kemikler üzerindeki etkilerini en aza indirmeye yardımcı oluyor.
