Türk Hava Yolları'nda yetkili bir pozisyonda görev alan Serkan Gündüz'ün kendisine yönelik sistematik baskısı nedeniyle dayanacak gücünün kalmadığını söyleyen Özbay, veda mektubunda "Hakkımı helal etmiyorum" ifadelerini kullandı. THY'nin yer hizmetleri şirketi TGS'de yıllarca çalışan Ömer Koray Özbay, mektup bırakarak canına kıydı. Özbay, kariyerini geliştirmek için Japonya'ya gittiğini, ancak THY'de istasyon müdürü olarak görev yapan Serkan Gündüz'ün kendisine yönelik baskısı ve tehditlerine dayanacak gücü kalmadığını ifade ederek intihar etti. İntiharı öncesinde çektiği bir videoyu ve 4 sayfalık veda mektubunu sosyal medya hesabından yayınlayan Özbay'dan daha sonra ailesi ve arkadaşları haber alamadı. Aradan birkaç saat geçtikten sonra arkadaşları Özbay'ın ölüm haberini aldıklarını belirtti. <strong>"SEVGİLİ DOSTLARIM, HAYATIMA SON VERDİM"</strong> <strong>Özbay veda mektubunda şunları kaydetti:</strong> "Sevgili dostlarım, hayatıma son verdim. Bugün size, içimdeki duyguların tamamen solduğu ve kaybolduğum bir noktadan yazıyorum. Kendimi bir savaşçı gibi hissettim, her şeyi denedim ve elimden gelen her şeyi yaptım. Ancak bu süreçte duygularımı kaybettim. İçimde bir yerlerde hâlâ bir umut ışığı olsa da, sürekli yenilgilerle karşılaşmanın verdiği acı ve hayal kırıklığı beni sardı. Hırslı biri olduğum için defalarca denedim, bir şekilde hep başardım. Fakat 3 yıldır bir türlü istediğim başarıyı elde edemedim. Yenilgiyi kabul etmek benim için çok zor oldu. Her seferinde daha da güçlenerek tekrar denemeye çalıştım, fakat Serkan her seferinde güçlü bir şekilde engel oldu. <strong>"İŞŞİZ KALDIM"</strong> Serkan, kuzeni Alican ve arkadaşı Burhan için her şeyi yaptı. Beni sadece onların eksikliklerini kapatmak için kullandı. Onlara her şeyi öğrettim, her şeyi yapmalarını sağladım. Fakat sonunda tehdit edildim ve işsiz kaldım. Her adımda kendim, biraz daha kendim olmaktan çıktım. Bir sürü pis iş yapmak zorunda kaldım. Her şeye rağmen engelleri aştım, ancak Serkan'ın varlığı ve gücü karşısında sonunda çaresiz hissettim. Hep engel oldu çünkü. Neyi denesem tehdit etti. Başka bir yola girmeme bile engel oldu. Bu süre zarfında, sevdiğim insanları göremediğim için, içimde büyük bir özlem birikti. Yıllar geçtikçe, bu özlem daha da derinleşti ve arkadaşlarımla olan bağımı sanırım kaybettim. Çünkü kendimi bile kaybettim. Kalbimdeki duygusal ağırlığı taşımak zor geldi ve içimi kapatan bir duvar ördüm. Çünkü bu halimi anlatmak istemedim. <strong>"HİÇBİR ŞANSIM KALMADI"</strong> Kendimi bir araç gibi kullanılmış hissediyorum. Tüm çabalarıma rağmen, başarısızlıkla karşılaştım artık yıkıldım. Duygusal bir uçurumun içinde kaybolmuş durumdayım. Artık içimde hiçbir umut ışığı kalmadı. Bu ağır yük altında, duygusal olarak tamamen tükenmiş durumdayım. Kendi iç dünyamda yalnızca boşluk hissediyorum. Hiçbir şansım kalmadı. Para kazanmak için beden işi yapmaktan yoruldum, bu kadar emek verip onun yüzünden her şeye sıfırdan başlamaktan yoruldum. Elimden her şeyimi alıp bu insanların bir de sürekli beni aşağılamalarını kaldıramıyorum... Size olan sevgim ve hatıralarınızı her zaman kalbimde taşıyacağım. Beni affedin ve anlayışınız için teşekkür ederim. Lütfen, hayatta kalanlara destek olmaya devam edin ve onlara umut ışığı olun. <strong>"İÇİMDEKİ TÜM DUYGULARI KAYBEDEREK VEDA EDİYORUM"</strong> Son veda, içimdeki tüm duyguları kaybederek size veda ediyorum. Umarım bir gün bu dünya daha iyi bir yer olur. Umarım hayatınızda bulunan nüfuzlu insanlara, güçlerini kullanıp kendilerini Tanrı sanmalarına engel olursunuz. Bunun yolu korkmadan dik durmak ve kulluk etmemek. Ben elimden geleni yaptım. Şikâyet de ettim, ama maalesef herkes korkuyor ve kula kulluk ediyor. En azından savaşan insanlara destek olun... En azıdan... En derin sevgi ve saygılarımla, Zafer, Batuhan, Ebru, Harun, Okan, Yiğit, Gülizar, Kübra, Cengizhan, Nazmi, Eser, Nicky, Ayhan, İrfan ve adını saymadıklarım bana dostluk yaptığınız için, size sahip olduğum için çok şanslıydım her şey için size teşekkür ederim. Elveda dostlarım."